Ապրիլյան քառօրյա պատերազմից 7 տարի է անցել…
Ցավը խորն է, ու չսպիացած վերքերն օրեցօր շատանում են, քանզի վտանգված է հայրենիքի ճակատագիրն ու շրջափակման մեջ է Արցախը։
Ժամանակը չի՛ բուժում: Այն չի՛ կարկատում վերքերը, այն ուղղակի ծածկում է վերքը կյանքի փորձի վիրակապով, հերթական անգամ հիշեցնելով, որ մեզ երկաթե շերեփներ են հարկավոր։ Ժամանակը վատ բժիշկ է: Ստիպում է մոռանալ հին վերքերի ցավերը, փոխարենը տալով նոր ցավեր, և նորից շատանում է վատ վիրակապված վերքերի թիվը…